42- Müslüman Kişinin Malında
Hak iddia Edip Bu Konuda Yemin Etmek
ذكر
الاختلاف على
عدي بن عدي
فيمن حلف على
مال امرئ مسلم
أخبرنا أحمد
بن يحيى بن
الوزير بن
سليمان قال سمعت
بن وهب يقول
أخبرني
سليمان بن
بلال أن يحيى
بن سعيد حدث
أن أبا الزبير
أخبره عن عدي
بن عدي عن
أبيه قال أتى
رجلان
يختصمان إلى
النبي صلى
الله عليه
وسلم في أرض
فقال أحدهما
هي لي وقال
الآخر هي لي
قد حزتها
وقبضتها فلما
تفوه ليحلف
قال له رسول
الله صلى الله
عليه وسلم أما
إنه من حلف
على مال امرئ
مسلم لقي الله
وهو عليه
غضبان قال فمن
تركها قال
الجنة قال أبو
عبد الرحمن خالفه
جرير بن حازم
فأدخل بين عدي
وبين أبيه
رجاء بن حيوة
والعرس بن
عميرة
[-: 5952 :-] Adiy b. Adiy, babasından
bildiriyor: Bir tarla konusunda anlaşmazlığa düşen iki adam Resulullah
(sallallahu aleyhi ve sellem)'in huzurunda davalaştı. Taraflardan biri:
"Tarla
benimdir!" derken, diğer taraf: "Hayır! Tarla benimdir! Onu ben
çalışarak kazandım" diyordu. Allah Resulü (sallallahu aleyhi ve sellem)
ikinci kişiye: "Kim Müslüman birinin malını ele geçirmek için yalan yere
yemin ederse Allah o kişiyi öfkeli bir şekilde huzuruna alır" buyurunca,
adam: "Peki, hakkı olduğu halde bunu karşı tarafa bırakan kişiye ne
var?" diye sordu. Allah Resulü (sallallahu aleyhi ve sellem) de:
"Cennet vardır" karşılığını verdi.
Tuhfe: 9881 .
Diğer tahric: Hadisi
Taberani, M. el-Kebir 17 (265), Beyhaki (10/178), Ahmed, Müsned (17716) ve
Tahavi, Şerh Müşkili'l-Asar (4478) rivayet etmişlerdir.
أخبرنا أحمد
بن سليمان قال
ثنا يزيد قال
أنا جرير بن
حازم قال سمعت
عدي بن عدي
يحدث عن رجاء بن
حيوة والعرس
بن عميرة
أنهما حدثاه
عن أبيه عدي
بن عميرة قال
كان بين امرئ
القيس ورجل من
حضرموت خصومة
فارتفعا إلى
رسول الله صلى
الله عليه
وسلم فقال
للحضرمي
بينتك وإلا
فيمينه قال يا
رسول الله إن
حلف ذهب بأرضي
فقال رسول
الله صلى الله
عليه وسلم من
حلف على يمين
كاذبة ليقتطع
بها حق أخيه
لقي الله وهو
عليه غضبان
قال امرؤ
القيس يا رسول
الله فما لمن
تركها وهو
يعلم أنها حق
قال الجنة قال
فإني أشهدك
أني قد تركتها
قال جرير كنت مع
أيوب
السختياني
حين سمعنا هذا
الحديث من عدي
فقال أيوب إن
عديا قال في
حديث العرس بن
عميرة فنزلت
هذه الآية إن
الذين يشترون
بعهد الله
وأيمانهم
ثمنا قليلا
قال جرير ولم
أحفظ يومئذ من
عدي
[-: 5953 :-] Adiy b. Amire anlatıyor:
imriu'l Kays ile Hadramevtli bir adam arasında bir tarla konusunda husumet
vardı. Dava, Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem)'e intikal edince, Allah
Resulü (sallallahu aleyhi ve sellem) Hadramevtli olana:
"Ya tarlanın senin
olduğuna dair delil getirirsin ya da karşı taraf bu konuda yemin eder"
buyurunca, adam: "Ya Resulallah! O zaman adam çekinmeden yemin edip tarlamı
alır" dedi. Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem) de: "Kim
Müslüman kardeşinin malını ele geçirmek için yalan yere yemin ederse Allah o
kişiyi öfkeli bir şekilde huzuruna alır" buyurdu. imriu'l Kays: "Ya
Resulalıah! Tarla kendisinin olduğu halde bunu karşı tarafa bırakan kişiye ne
vardır?" diye sorunca, Allah Resulü (sallallahu aleyhi ve sellem):
"Cennet vardır" karşılığını verdi. Bunun üzerine imriu'I-Kays:
"O zaman sen de şahid ol ki ben tarlayı ona bırakıyorum" dedi.
Cerir der ki: Bu hadisi
Adiy'den işittiğimiz zaman Eyyub es-Sahtiyani ile beraberdik. Sonradan Eyyub
dedi ki: "Adiy bu hadisi Urs b. Amıre'den rivayet ederken olay üzerine:
«Allah'a karşı
verdikleri sözü ve yeminlerini az bir bedelle değiştirenlere gelince, işte
bunların ahirette bir payı yoktur. Kıyamet günü Allah onlarla konuşmayacak,
onlara bakmayacak ve onları temize çıkarmayacaktır. Onlar için acı bir azap
vardır» (AI-i imran 77) ayetinin nazil
olduğunu da söyledi." Ancak ben Adiy'den bu hadisi işittiğimde böyle bir
şeyi de dediğini hatırlamıyorum.
Tuhfe: 9881.